بُرده عِطر سیبِ یکدیگر چنان از هوشمان

می تراود قطره قطره مستی از آغوشمان

آن چنان از شربتِ لب های هم نوشیده ایم

کر شده گوش فلک از بانگِ نوشانوشمان

چون دو مارِ پیچ خورده زیر باران  خفته ایم

آبشار گیسوانت ، ریخته بر دوشمان

تا نبیند رویمان ، چشمان شور آفتاب

جامه ای از جنس عُریانی شده تن پوشمان

پادشاهِ "بابِل " و  " عیلامِ " تن های همیم

عشق و لذّت ،  میوه هایِ باغ هایِ شوش مان

در شبِ وصلِ  "عطش آقا "  و  " بانویِ نیاز "

آفتاب و ماه می آیند دوشادوشمان

تا که در بازارِ طعنه هیچ حرفی نشنویم

بی خیالی ، پنبه را کرده فرو در گوشمان

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

خورشید را می دزدم

فقط برای تـــــــو !

می گذارم توی جیبم

تا فردا بزنم به موهایت .

فردا به تـــو می گویم که چقدر دوستت دارم !

فردا تــــــــو میفهمی

فردا تــــو هم مرا دوست خواهی داشت ، می دانم

آآآآآآخ خ خ  . . . . . فــــــردا   ! !

راستی . .

چرا فردا نمیشود   ؟؟!!

این شب چرا انقدر طولانیست   ؟؟!!

چرا آفتاب نمی شود   ؟؟!!

یکی نیست بگوید این خورشید کدام گوری رفته   ؟؟!!

                                                                         (برای نفسم فاطمه )

چگونه دوستت دارم ؟

بگذار بشمرم . . .

تـــو را به عمق و عرض و طول دوست دارم

با احساسات نامرئی

به اندازه پایان هستی

... من تــــــو را مثل هر روز دوست دارم

مثل نیاز انسان به آفتاب و شمع

تــــــو را آزادانه دوست دارم

مثل تلاش انسان برای رسیدن به حق

تــــــو را خالصانه دوست دارم

مثل احساس بعد از دعا

تــــــو را با اندوه قدیمی

و ایمان کودکی ام دوست دارم

با عشقی که سال ها گم کرده ام

با نفسم و با معصومیت از دست رفته ام

با اشک ها ، لبخندها

و تمام هستی ام

و قطعا خدا هم می داند

***

« تــــــــــــو »

تمام بودنی برایم 

بوی ناب خــــدا میدهی نازم

                                                                         (برای نفسم فاطمه )

 

برف باشد

باران

یا آفتاب

چتر نمی خواهم  !

بگو معنی لــغــات را دوباره بنویسنــــــد !

" امنیت "

حصار دستــــــهای تـــــو ســــــــت  !