آدمی که دلتنگ است

هیچ حرفی حالی اش نیست

آی آدمــــها برایش فلسفه نبافید

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

مرا دوست بدار، 

حتی اندکی 

اما با تمام حواست مرا جمع کن در خودت . . .

حتی اگر دنیا با تمام حواسش به دوست داشتنت سنگ زد

تـــــو باز هم مرا دوست بدار ،

حتی اندکی

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

هیچ میدانـی 

جــزئیات چشـم هایت ،

کـــلیات زندگی  من است ..!!!؟

                                                                         (برای نفسم فاطمه )

یوسف و زلیخا را بی خیال !

من

در آغوشِ  همین لحظه های کوتاه تـــو

هزار سال جوان تر میشوم

                                                                         (برای نفسم فاطمه )

اسمم به نام تو ،

عشقم به ياد تو ،

جسمم براي تو ،

جانم فداي تو ،

روحم كنار تو ،

اما زندگيم مال خودم !!

چون. . .

زندگيم تـــــــــويی

اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد

بدان آن هوای دل من است

که به یادت میوزد

« تــــــــو » را دوست میدارم

همه هنگام . . .

نه چون نیما که میگوید :

شباهنگام !!

فال حافظ زدنت از پی ِ دلتنگی ِ کیست؟

ما که هر لحظه به یاد تــــو و دلتنگ توییم

هرستاره یه نشان ازغم و دلتنگی ِ من

آسمان را بفرستم که بدانی همه جایاد ِ تــــــوام؟!

لب های تـــــو

شبیه مسئله های ریاضی

شیرین اند

و من دلم می خواهد

هر بار

از راهی تازه

امتحانشان کنم . . !

هوای تــــــو 

اجابتِ تمام عـــــــــشــق است

و من بــه تــــــــو

شکوهِ یک قنوت عـــاشـقــانه را

پیــــــش مـــی کــشـم . . .

 عـــــشقم : دوســـــتت دارم

به اندازه ی همه ی دارایی ام

کــــه تــــــویی . . .

“ تــــــو ”

کلمه ی عجیبی است

پدرم میگفت: بگو “ شما ” قشنگتر است

ولی . . .

از “تــــــــو ” زیباتر مگر میشود؟!

بـیــا مهربانترینم تا هرنفس

بیقراریم را

دلتنگیم را

بغضم را

وتمام لحظه شماریهایم را

در حصار آغوش « تـــــو »

به پستوی زمان بسپارم

چای مینوشیدم

یکباره دلتنگش شدم

بغض کردم و اشک در چشمانم حلقه زد

همه با تعجب نگاهم کردند!!!

لبخند تلخی زدم و گفتم :

چقدر داغ بود . . .

نام تو . . .

« فاطمه ِ من »

فاطمهِ زیبای من

 نهرهای بهشت از موهای تــــــو سرچشمه گرفته اند

به « موهایت » سنجاق بزن ...

. . . بـــــــاد . . .

تحمل این همه پریشانی را ندارد

من به باد سوء ظن دارم !

به تــــــو که می رسد

نسیم می شود

بارون داره هدر میشه بیا با من قدم بزن

دلم داره پر میزنه واسه تــو و قدم زدن

وقتی هوا بارونیه دلم برات تنگ میشه باز

نمیدونی تو این هوا چشات چه خوشرنگ میشه باز

صدا کن مرا

صدای تو یاد آور خوبی هاست

صدا کن مرا

صدای تو قاصد ارامش است

صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدا کن مرا

صدا کن مرا به نامم ، به اسمم صدا کن مرا

که از یاد برده ام

خودم را !!

بودنم را !!

صدا کن مرا که شاید به عشق تو بازگردم

از این روزگارِ خسته

که شاید کوله ی رفتن را

بر زمین پهن کنم یکباردیگر

که شاید خواستن برایم تجربه ای شیرین شود

که شاید ...

که شاید ...

.

.

.

بی تــــــو خسته ام

گاهی وقتا

یک نفر

باعث می شه که حس کنی

چیزی که تورو روی زمین نگه داشته

جاذبه ی زمین نیست !

وجود اونه که تـــــو رو نگه داشته..

و من با وجود تـــو دقیقا همین حس رو دارم 

فاطمه ِ من

من ،

مست بارانم !

تـــو که می خندی

گوشه های لبت

به بهشت می رساند مرا

و ترانه قلبت دنیا را

به لبخندی آغشته می کند

که یک لحظه به دنیا می آید…